OVVO thuis: Vrijgezellig

Ruim 10 spelers, namelijk 11, waren er op het 2de treffen met OVVO van dit seizoen afgekomen En dat was ruim genoeg aangezien er een aantal spelers ruim genoeg gedronken hadden op een vrijgezellig feestje de avond van tevoren. Een inleiding op Mullieschiaans niveau zullen we maar zeggen.

Enfin, met Toine Jager op veilige afstand kon er eindelijk weer eens gewoon een goed pot met slagballen worden gespeeld. Werpers Will the Thrill en het Kanon waren nauwelijks bespeelbaar, en nadat de stofwolken van de eerste inning waren neergedaald had Renso al 4 ribbies op zijn naam (die opgeteld konden worden bij de 14 spareribbies van de voorgaande avond). Stand na 1 inning: 10-0. Renso is blijkbaar immuun voor Jopen bier. De regen kon de pret even drukken, maar de tweede triple van Beumer in de laatste 3 weken (en de laatste 3 decennia) was het exclamatiepunt op een klinkende overwinning, waarna Tiny Tim in het rechtsveld nog eens liet zien wat een uitmuntende atleet hij is door voorover met de (for insiders: gerepareerde) neus in het natte gras te gaan liggen. Looking Kloeth!! Het hoongelach werd door bijna iedereen geapprecieerd.

Ook de Lubster heeft eindelijk zijn gewoonlijke niveau weer te pakken en sloeg een paar prachtige hoge ballen. Tony zou hier trots op zijn geweest. Zelfs Tennisarm Teddie kon deze wedstrijd niet meer verklooien. Enige domper was de spierblessure van Jasper, die tijdens de stand van 19-2 nog even bijdehand aggressief naar twee rende om het broodnodige punt te scoren. Gelukkig kon 'pinchrunner' Big Hang-O-ver dit belangrijke punt nog binnenwaggelen... En zo kon er na 6,5 inning alweer worden afgetaaid, en bleken de gehaktballen al net zo zeldzaam als de wedstrijdballen.